ای همــــیشه خوب

ای همیـشه خـــــــوب ای همیــــــــشه آشنا هر طرف که می کنم نگــــــاه

تا همــــــه کرانه های دور عطــــــر و خنـــدهو تـــــرانه می کند شنا

در میــــــان بازوان تــــــــو ماهـــــــــی همــــــــــیشه تشنه ام

ای زلال تابنـــــــــاک یک نفس اگــــــر مرا به حال خود رهــــا کنی

ماهی تو جان سپـــــــــرده روی خاک

مشیری قسمت2

  ای همیشه خـــــــوب

ماهی همیشه تشنــــــــــــه ام در زلال لــــــطف بیکــــــــــران تو

می برد مرا به هر کــــــجا که میل اوست مــــــــوج دیدگـــــان مهربان تو

زیـــــــــر بال مرغکان خنده هات زیر آفتــــــاب داغ بوسه هات

ای زلال پاک جـــــــرعه جـــــــــرعه می کشم ترا به کام خویش

تا که پر شود تمام جـــــــان من ز جـــــان تو

مشیری قسمت1

هفتخوان

چه توفان درین باغ بگشـــــــود دست که سرو بلند تناور شکست

چه شوری در ان جان والا فتاد که ان مرد ، چون کوه ، از پا فتاد

چه نیرو سر راه بر او گرفت ، که نیرو ار ان چنگ و بازو گرفت ؟

چه خشکی در ان کام اتش فشاند که ان تشنه جان را به اتش کشاند ؟

چه ابری از ان کوه سر بر کشید ؟ که سیمرغ از قله ها پر کشیــــــد

چه نیرنگ ار کار سهراب رفت که با مرگ پیچید و در خواب رفت

چه جادو دل از دست رستم ربود که بیرون شد از هفتخوانش نبود

خمار کدامین می اش در گرفت که از ساقی مرگ ساغر گرفت

پدر را ندانم چه بیداد رفت که تیمار فرزندش از یاد رفت

بذار دستات رو رو دستــــــــــم

بذار دستات رو رو دستــــــــــم به چشمونم نگاه کن لبـــــــان خشـــــــک و سردم را

به یـــــــک بوسه بهاری کن سرت را همچـــــــــــو عاشق ها به روی سینه ام بگذار

صـــــــدای قلبم رو شــــــــنو که می خــــــــواهد تو را بســـــــــــیار

نگــــــــــــــو دیره نگــــــــــــــــــو دیره که ایـــــــن دل بی تو می میره

بگــــــــذار با اشـــــــــــــک چـشمونم بهار تازه ای سـازم

گلـــــــــــــهای پرپر دل را به زیــــــــر پات بیندازم

بگــــــــذار در خلوت شبـــــــها در آغوشت پناه آرم

چـــــــــشام ُ تا سحـــــــر خیره به رخــــــــــــــسارم نگه دارم

سحر کن امشـــــب رو با من که من خامــــــــــوش و تاریــــــــــکم

بــــگو با من که من بی تو درون ســـــــینه می میرم

بمــــــــــــون با من که من بی تو درون ســـــــینه می میرم

هرگــــــــــــــــــــــــز نخواســــــــــــــــــــتم

هرگز نخواستم که تو رو با کسی قسمت بکنم یا از تو حتی با خودم یه لحظه صحبت بکنم

هرگز نخواستم که به داشتن تو عادت بکنم بگم فقط مال منی به تو جسارت بکنم

اینقدر ظریفی که با یک نگاه هرزه می شکنی اما تو خلوت خودم تنها فقط مال منی

هرگز نخواستم که به داشتن تو عادت بکنم بگم فقط مال منی به تو جسارت بکنم

ترسم اینکه رو تنت جای نگاهم بمونه یا روی پیشه ی چشات غبار آهم بمونه

تو پاک و ساده مثل خاک حتی با بوسه میشکنی شکل همه آرزوهام تجسم خواب منی

حتی با اینکه هیچکس مثل من عاشق تو نیست پیش تو آیینه ی چشام حقیر لایق تو نیست

حــــــــــــــــــــــــــــــــــــقیر لایـــــــــــــــــــــــــــــــق تو نیســـــــــــــــــــــــــــت

سیاوش قمیشی