گل خشکیده

بر  نگه   سرد من   به  گرمی  خورشید

می نگرد   هر زمان   دو  چشم  سیاهت

تشنه  این  چشمه ام   چه سود   خدا  را

شبنم   مرا  نه  تاب   نگاهت

جز  گل  خشکیده ای   و  برق  نگاهی

از تــو  در  این گوشه  یادگار ندارم

زان   شب غمگین  که  از  کنار تــو   رفتم

یک  نفس   از دست  غم   قرار   ندارم

ای  گل زیبا   بهای  هستی  من بود

گر گل  خشکیده ای  ز  کوی  تــو بردم

گوشه  تنها   چه  اشک  ها   فشاندم

وان  گل  خشکیده   را  به سینه   فشردم

آن  گل  خشکیده   شرح  حال دلم  بود

از  دل   پر درد   خویش  با  تــو  چه  گویم

جز  به  تــو   درمان  درد   از  که  بجویم

من  دگر  آن  نسیتم  به  خویش  مخوانم 

من  گل  خشکیده ام   به  هیچ  نیرزم

عشق    فریبم   دهد   که  مهر   ببندم

مرگ    نهیبم   زند  که عشق   نورزم

پای  امید  دلم   اگر  چه  شکسته است

دست تمنای  جان  همیشه دراز است

تا  نفسی   می کشم   ز  سینه  پر درد

چشم  خدا  بین  من  به  روی  تــو باز  است

جدیدترین نفرین از محسن چاوشی :

الهی تو بمیری من نمیرم  

سر قبرت بیام پارتی بگیرم

الهی سرخک و اوریون بگیری  

تب مالت و بلای جون بگیری

الهی از سرت تا پات فلج شه   

کمرت بشکنه دستت قلم شه

الهی حصبه و ام اس بگیری       

سر راه بیمارستان بمیری                  

الهی کور بشی چشمات نبینه  

بمیری گم بشی حقت همی دالهی آسم نوع آ بگیری

هنوز که زنده ای پس کی میمیری؟

ماتم

 
 آسمان را ابرهای پر زبغز پوشیده است

در دلم گویی امید دیدنش پوسیده است

دیگر از این دل صدایی بر نمی آید ولی

خوب میدانم دلم در خون خود جوشیده است

باز دردی تازه راه این نفس ها را گرفت

بر لبان ساکتم لبخند شوق خشکیده است

دست من انگار دیگر از سر عشق و صفا

خط نمیخواهد نوشتن چون که غم بوییده است

من چه میگوییم کنون غم در دلم قوت گرفت

گندم بی همزبان روی از همه پوشیده است

کاش این ابرهای بغض آلوده شهر من کنون

گریه را آواز سازند ... تنم خشکیده است

اشک میخواهم ولی در چشمه سار چشم من

جای اشک انگار گل ماتم کنون روییده است

دوستان ای دوستان ... ای غمگساران دلم

دیگر از این پس دل گندم به درد آلوده است

 
گندمک  دیگر از این روزهای غمگین و کبود

نا امید گشته ... دل از شوق بهار بریده است

تنهایی من

تنهاییم را با تو قسمت می کنم

                     سهم کمی نیست

                          تنها تر از عالم تنهایی من . عالم نیست