هفتخوان

چه توفان درین باغ بگشـــــــود دست که سرو بلند تناور شکست

چه شوری در ان جان والا فتاد که ان مرد ، چون کوه ، از پا فتاد

چه نیرو سر راه بر او گرفت ، که نیرو ار ان چنگ و بازو گرفت ؟

چه خشکی در ان کام اتش فشاند که ان تشنه جان را به اتش کشاند ؟

چه ابری از ان کوه سر بر کشید ؟ که سیمرغ از قله ها پر کشیــــــد

چه نیرنگ ار کار سهراب رفت که با مرگ پیچید و در خواب رفت

چه جادو دل از دست رستم ربود که بیرون شد از هفتخوانش نبود

خمار کدامین می اش در گرفت که از ساقی مرگ ساغر گرفت

پدر را ندانم چه بیداد رفت که تیمار فرزندش از یاد رفت