ای مهربانتر از من با من

در دستهای توا کدام رمز بشارت نهفته بود ؟ که زمن دریغ کردی

تنها تویی مثل پرنده ها ی بهاری در افتاب مثل زمان قطره ی باران صبـــــــــــــــــحدم

مثل نسیم سرد سَحر ، مثل سِحِر آب ، آواز مهربانی تو با من ،

در کوچه باغهای محبـتت، مثل شکوفه های سپید سیب ایـثــــــــــــار سادگی است

افسوس! آیا چه کس تو را از من ماًیوس می کند ؟

کاش آن آیینه ای بودم که به هر صبح تو را می دیدم و می کشیدم

همه اندام تو را درآغوش با آنهمه تاب آنگه از باغ تنت

  می چیدم گل صد بوســـــــــــــــــــــــــــــــــــه ی نـــــــاب