زمانه ما......

نمانده چرا در زمانه رنگ مهر و وفا عشق و صدق و صفائی

خدایـــا، خدایـــا، خدایـــا

کشد به کجاکار اهل صفا ای رقم زن ما تابه کی ناروائی

خدایـــا، خدایـــا، خدایـــا

کجا بگریزم که غم نشناسد نشان مرا چه چاره کنم تا زمانه بفهمد زبان مرا

غمم به سرو آتشم به دل و بسته لب ناله کردم دلی نشود تا خبر زغمم نیمه شب ناله کردم

به جلوه همی در دل جمع خوبان نشسته توئی به شکوه همی در پی عمر کوته فتاده منم

به خنده همی دامن از دست یاران کشیده توئی به گریه همی سر به دامان صحرا نهاده منم

دگر چه بود لطف این زندگانی تهی چو شود ساغر مهربانی

نمانده چرا در زمانه ما رنگ مهر و وفاعشق و صدق و صفائی

خدایـــا، خدایـــا، خدایـــا